#tak pracuję

Na zaproszenie Agnieszki Bilskiej dołączam do wyzwania Kamila Śliwowskiego #tak pracuję i odsłaniam „elementy tajemnicy mojego sukcesu”, pokazując moje miejsce pracy i odpowiadając na kilka pytań.

Kwestionariusz

Miejsce na mapie: Gdynia – tu mieszkam i pracuję na co dzień, a poza tym wiele miejscowości w Polsce, Europie, a nawet Azji  – gdzie prowadzę szkolenia, konsultacje, odwiedzam instytucje edukacyjne, biorę udział w warsztatach, szkoleniach i konferencjach. Jestem typem nomady.

Miejsce w sieci: www.eduzmieniacz.com, www.17logdynia.pl – to moje główne miejsca, bo je współtworzę. Prowadzę też kilka grup, w tym Grupę Eduzmieniaczy, której celem jest wymiana doświadczeń i inspiracji. Jestem też członkinią społeczności: Superbelfrzy RP oraz Microsoft Innovator Educator Experts.

Praca/zawód/zajęcie: jestem ekspertką  transformacji i innowacji w edukacji, dyrektorką 17LO w Gdyni, nauczycielką (wok, zajęcia artystyczne, grupa przedsiębiorczości społecznej), trenerką, konsultantką,  blogerką, koordynatorką projektów międzynarodowych, aktywistką;  otwieram umysły, zmieniam nastawienie, uczę współpracy, komunikacji, przywództwa, piszę, podróżuję.

Jedno słowo, które opisuje to, jak pracujesz: Z M I A N A

Drugim jest: REFLEKSJA

Najważniejsze urządzenie: smartfon i laptop hybrydowy

Najważniejsza aplikacja: Mind Map  do tworzenia mapy myśli

Jak zacząłeś/aś robić to, co teraz robisz? Pewnego dnia, pół roku po tym, jak rozpoczęłam swoje dyrektorskie wyzwanie – przewodzenie społeczności Gimnazjum nr 1 w Gdyni, pomyślałam, że dobrze by było dzielić się tym, co zmieniamy w szkole – zaczęłam tworzyć blog edukacyjny www.eduzmieniacz.com

Pół roku później pomyślałam, że dobrze by było przenieść swoje doświadczenia z edukacji nieformalnej i prowadzić zajęcia warsztatowe dla swojej rady pedagogicznej.  Kolejne pół roku później pomyślałam, że warto byłoby wyjść z taką inicjatywą poza swoje grono i stworzyłam Laboratorium Twórczej Edukacji, organizując warsztaty otwarte dla edukatorów z innych szkół i miejscowości.

Potem pomyślałam, że warto wrócić do realizacji projektów międzynarodowych, co następnie zrobiłam.

Po drodze spotkałam też wielu ludzi, którzy wnieśli wiele nowych aspektów do mojego życia, dzięki którym rozwinęłam skrzydła (nie zawsze byli to dobrzy ludzie, ale nawet z trudnych momentów wychodziłam silniejsza, z większymi możliwościami rozwoju).

W ostatnim czasie  ważnymi zawodowo momentami były: otrzymanie tytułu Microsoft Innowator Educator Expert oraz udział w Leadership Academy for Poland (gdzie pod okiem profesorów Harvardu doskonaliłam swe kompetencje przywódcze). Tak więc, jak widać, od myśli do działania jest bardzo krótka droga.

Z czego korzystasz, kiedy uczysz (aplikacje, urządzenia, strony, metody)?

Korzystam z wielu aplikacji, przede wszystkim z tych chmurowych Microsoft (m.in. Forms, Sway, OneNote), lubię Canvę, Storybirds, WordPressa, apkę do tworzenia koła fortuny, kodów QR, Magisto i wielu, wielu innych. Urządzenia – komputer, rzutnik, tablety, smartfony. Ulubione strony – różne – ostatnio np. audycje poświęcone znanym malarzom ze strony Polskiego Radia,  Zakręcony Belfrer, Frau Buda, Edunews,  Khan Academy, blog Superbelfrów, strony muzealne, miejsc kultury, YouTube. Ogólnie to korzystam z wielu stron, a jedna prowadzi do kolejnej, z reguły nie zapisuję adresów (nie dodaję ich do zakładek), uczę tylko 4 godziny tygodniowo i staram się, by młodzież uczyła się przez współdziałanie (m.in. praca w grupach, drama, projekty, zagadki edukacyjne, trening twórczości).

Z pomocą czego (aplikacji, urządzeń, stron, metod) uczysz i rozwijasz siebie? Jestem samoukiem technologicznym, uwielbiam naukę poprzez intuicyjne testowanie – tak nauczyłam się m.in. tworzyć strony na WordPressie czy obsługiwać chmurę Microsoft i Canvę. Wielu inspiracji apkowych dostarcza mi grupa Superbelfrów, a także strona poświęcona apkom w edukacji i kulturze (instaluję apki i testuję je).  Dużo czytam, szczególnie anglojęzyczne strony poświęcone edukacji, np. Edutopię, blog Ashoki, stronę OECD (https://oecdeducationtoday.blogspot.com),  jeśli interesuje mnie np. temat digitalizacji czy zarządzania zmianą, jestem w stanie przeczytać materiały z kilkunastu anglojęzycznych stron, cierpliwie myszkując po sieci i odkrywając ciekawe zasoby. Szkolę się w sieci, ale tak, jak wspomniałam wcześniej, z reguły uczę się sama, wyjątkiem jest Microsoft Community (https://education.microsoft.com/), gdzie przechodzę kolejne szkolenia z konkretnych narzędzi Microsoft dla edukacji i nowoczesnego uczenia.  Korzystam z podcastów rosyjskich (https://russianpodcast.eu), bo w tym roku moim celem jest odświeżenie znajomości tego języka, którym kiedyś  płynnie władałam.

Czym się dzielisz z innymi w sieci? Dzielę się inspiracjami i doświadczeniami m.in. w tematach – transformacji edukacji, innowacji edukacyjnych, wykorzystania tik w szkole.  Tworzę scenariusze zajęć i karty pracy.  Opisuję wizyty w ciekawych szkołach w Polsce i za granicą, staram się poruszać czytelników do zmiany.

Piszę i publikuję: www.eduzmieniacz.com, www.superbelfrzy.edu.pl, Edunews, Microsoft community, www.szkoluzmoca.edu.pl, TIK w edukacji.

Za co / komu jesteś najbardziej wdzięczna/y w sieci? Jestem wdzięczna tym, którzy od 3 lat zaglądają na mój blog, co motywuje mnie do działania – dzielenia się inspiracjami. Tak znalazła mnie (chyba) Marta Florkiewicz-Borkowska, której z kolei jestem wdzięczna za zaproszenie do grupy Superbelfrzy RP.

Jak wygląda Twoje biurko/warsztat/pulpit komputera?  Na co dzień mam miejsca pracy – w szkole i w domu. To pierwsze, szkolne, jest duże, połączone stołem do spotkań i rozmów z innymi. Staram się utrzymywać na nim porządek, ale czasami przegrywam z pracami uczniów, materiałami do prowadzenia kreatywnych zajęć i oczywiście dokumentami.  Domowe miejsce pracy to sekretarzyk. Tutaj znajdują się książki, które czytam, szereg ważnych „papierów” projektowych,  notatniki, ulotki promujące Gruzję, z boku przycupnął anioł (te zbieram). Zawsze w zasięgu wzroku mam też sekretarzykowe sekrety, stare pocztówki z podróży, jakieś bilety i zdjęcia.

zawsze z Mokką

szkolne miejsce pracy

miejsce pracy – frankońska łąka

Ulubione miejsce pracy to frankońska łąka otulona lasami Spessartu, gdzie na samym szczycie malowniczego wzniesienia czeka na mnie gotowy do pracy stół. Wystarczy przysiąść na ocienionej drzewami ławeczce i wziąć się do pracy.

Pulpit komputera – zawsze otwartych jest co najmniej 20 zakładek. Szukam, oglądam, czytam, inspiruję się, uczę, piszę z innymi.

Najlepsza rada, którą otrzymałeś/aś, która przydaje Ci się w pracy: Ludzie są odpowiedzialni tylko za to, co współtworzą (jedna z 1001 lekcji wyniesionych z Leadership Academy for Poland).