7 grzechów głównych szkoły – oczyma rodzica

7 grzechów głównych szkoły to zaplanowana seria postów poruszająca bolączki edukacji. Zapytałam kilka osób – rodziców, uczniów, dyrektorów i nauczycieli (z różnych etapów edukacyjnych) o to, co najbardziej ich “boli” w polskiej szkole. Sama jestem ciekawa, co wyłoni się z odpowiedzi. Te same bolączki? Inna perspektywa? Potwierdzenie tego, co czujemy? Zaskoczenie? Sprzeciw? Zapraszam do lektury.

Jasne strony szkoły już wkrótce, by nie popaść w marazm:) Bo w końcu chodzi o zmianę na lepsze, a nie o narzekanie dla narzekania. Refleksja jest nam jednak bardzo potrzebna.

Mama gimnazjalisty

1. Nauka na dwie zmiany na początkowym etapie nauczania – dla mnie tragedia. Gdy sobie ułożyłam grafik w pracy (oczywiście pod dziecko) – to po półroczu nastąpiła zmiana – na odwrót. Wszystko to, co wypracowałam, diabli wzięli. Nauka np. od 13-17 jednego dnia, a drugiego od 8-12 – taka schizofrenia. Świetlice przepełnione, dzieci siedziały wręcz na sobie. Wynajęłam opiekunkę i zrezygnowałam ze świetlicy. Szkoła na tym etapie powinna zapewniać opiekę na czas pracy rodziców.

2. Kolejka do obiadu zajmująca całą przerwę – tak, że nie było czasu, żeby go zjeść. Przeładowanie (w podstawówce). Szkoda, że w szkołach nie ma teraz kuchni. Kwestia dobrego, zdrowego obiadu jest ważna (no i nie musiałabym gotować codziennie).

3. Nauka pamięciowa zamiast szukania informacji i korzystania z dobrodziejstw nowoczesnych technologii i własnego doświadczenia.

4. Za dużo prac domowych. Fajnie byłoby dawać nieco inne wyzwania dzieciom i młodzieży – tak, żeby zaangażować całą rodzinę i trenować pracę grupową.

5. Zmiana nauczycieli przedmiotowców w trakcie etapu edukacyjnego – chyba, że na lepsze, wtedy to nie grzech.

6. Wywiadówki – nie cierpię ….. głupota niektórych rodziców mnie osłabia.

7. Ocenianie uczniów – brak możliwości wglądu przez rodziców w pracę ich dzieci, ocena wystawiona bez informacji zwrotnej dla ucznia. Ocena pełni zbyt ważną funkcję w szkole. Szkoła powinna dawać uczniowi radość, powinno chcieć się do niej wracać z uśmiechem na ustach, a nie tylko z bolącym brzuchem i nieprzespaną ze stresu nocą.

Mama licealisty

1. Nuda na lekcjach – to słowo przewija się najczęściej w rozmowach z moim synem. “Jak było dzisiaj?” Odpowiedź niemalże zawsze brzmi: “Nuda. Słuchaliśmy nauczyciela, robiliśmy zadania”.

2. Wywiadówki – nie znoszę. Zresztą unikam ich jak ognia, wolę spotkanie indywidualne z nauczycielami lub wychowawcą. Na zebraniach, na konsultacjach zresztą też siedzimy w ławkach, jak uczniowie. I taka w sumie jest nasza rola. Wszystko ogranicza się do przekazania informacji.

3. Zadania domowe – ich ilość powala. Gdyby mój syn miał odrabiać wszystkie zadane prace, nie miałby w ogóle czasu wolnego. Wypracował sobie pewien system, wie, do którego nauczyciela nie trzeba odrabiać prac. Kombinowanie uczy go przetrwania, co jest przerażające. Marzy mi się szkoła, w której wszystko wypracowuje się w godzinach zajęć, a później jest czas na rozwijanie pasji.

4. Ocenianie – brak jasnych kryteriów to najczęstsza sprawa, pomijając fakt, że najczęściej nie mogę dostać pracy do wglądu. Nieprzestrzeganie dostosowań. Nikt, ale to nikt nie przestrzega zaleceń poradni, monitowanie u pedagoga nie przynosi efektu. To frustrujące.

5. Komentowanie i krytykowanie – niestety, wielu nauczycieli wciąż krytykuje i w niewybredny sposób komentuje problemy uczniów, ośmieszając przy tym młodzież. Brak jest pewnej wrażliwości. Nie zdają sobie sprawy, że mogą bardziej ranić i nakręcać problemy.

6. Wychowanie fizyczne – niemalże jak w słynnej Akademii Weltona na wuefie z reguły wciąż panuje dyscyplina i doskonałość, a każdy, kto nie ma sportowego zacięcia… zwalnia się z zajęć, by uniknąć dyskomfortu bycia ciapą i typem intelektualisty. Na wuefie na słabość nie ma miejsca.

7. Manipulowanie – przedstawianie przez nauczyciela faktów tak, by osiągnąć swój cel. Uczenie tego, co myśleć, a nie jak myśleć. Nauczyciel wie lepiej, przepraszam – wie najlepiej. Nie znoszę tego właśnie na wywiadówkach, brak znajomości zasad przez nauczyciela często “przykrywany jest” manipulacją.