Co prawda moja wizyta na 8. Zlocie Innowacyjnych Nauczycieli i Dyrektorów była zbyt krótka, by wziąć udział we wszystkich prelekcjach i warsztatach, jednak i tak pozwoliła mi czerpać z doświadczenia innych. A przy okazji i ja podzieliłam się swą wiedzą na temat wykorzystania TiK w szkołach w Turcji, Tajlandii i Finlandii, w których miałam szczęście gościć.
Biblioteka 3.0
Agnieszka Halicka – osoba z pasją do zmieniania oblicza nie tylko biblioteki, ale również podejmowania ciekawych wyzwań, szukania nowych rozwiązań oraz nowatorskiej współpracy międzynarodowej podzieliła się swoimi doświadczeniami z pracy. Nie sposób opisać tutaj wszystkie ciekawe projekty Agnieszki, wspomnę te, które zainspirowały i ujęły mnie najbardziej.
- lekcje biblioteczne z maluchami – co tydzień, oderwane od wiejących nudą lektur, uczące rozmawiać o książkach i świecie w nim przedstawionym. Włączające elementy gamifikacji, dzięki czemu dzieci chętniej „wciągają się” w edukacyjną zabawę.
- filmowe recenzje książek, w których króluje język uczniowski, bardziej swobodny, ale pełen pasji.
- kampanie społeczne przygotowywane przez uczniów dla swojej szkoły, na przykład zachęcające do czytelnictwa.
- współpraca z amerykańską szkolną biblioteką i wszystko to, co z tym związane, jak choćby szkolne święto Kota Prota.
To tylko kilka z ciekawych inspiracji, projektów jest o wiele więcej, m.in. wolontariat czytelniczy czy organizacja nocy czytelniczo-filmowych w szkole.
Kierunkowskaz nauczyciela
Jolanty Okuniewskiej nikomu nie trzeba przedstawiać, jej tabletowa klasa i inne innowacyjne działania znane są chyba wszystkim belfrom w Polsce. A jeśli nie, to czas się z nimi zapoznać. Wystąpienie Joli wskazywało rolę refleksji jako bardzo ważnego czynnika w naszej pracy edukatorów. Jako że wciąż uczę się dystansu oraz refleksji nad celowością działań, słowa o rozwadze i równowadze były tym, co zabrałam dla siebie. Ważne było również to, co Jolanta Okuniewska powiedziała o budowaniu swojej pewności siebie oraz o popełnianiu błędów, do których mamy prawo. Podzieliła się również z nami wiedzą na temat kompetencji przyszłości oraz konieczności zmiany metod uczenia.
Edukacyjna podróż z tabletem i na bosaka
Następnie ja zabrałam uczestników w podróż do Tajlandii, Turcji i Finlandii, pokazując, jak z tik w edukacji radzą sobie dyrektorzy i nauczyciele w odwiedzonych przeze mnie szkołach. Każde z wymienionych państw dostrzega ważną rolę szkoły w doskonaleniu kompetencji cyfrowych uczniów, jednak w każdym z nich sytuacja wygląda inaczej (oczywiście jest to również kwestia indywidualna konkretnej placówki). W tajskiej prowincji Lamphun nie wykorzystuje się uczniowskich smartfonów w edukacji, a komputer i ekran służą projekcji testów lub filmów. Bardzo niskie są również kompetencje nauczycieli w zakresie znajomości nowych technologii w edukacji. Z kolei tureckie ministerstwo edukacji kupuje do każdej szkoły i klasy drogie tablice interaktywne z wbudowanym komputerem, jednak w tureckim Tokacie korzystają z nich najczęściej jedynie nauczyciele informatyki oraz języka angielskiego (aplikacje, m.in. Kahoot, Scratch; e-booki). Najlepiej sytuacja wygląda w fińskim Piikkio, gdzie każdy uczeń otrzymuje na początku roku szkolnego tablet Apple’a, a nauczyciele wiedzą, że za 2 i pół roku każdy z nich będzie zmuszony wykorzystywać nowe media w edukacji nie tylko do wyświetlania filmów czy prezentacji. Duży nacisk kładzie się na rolę twórcy w przestrzeni wirtualnej. Tutejsi nauczyciele i uczniowie tworzą e-booki, a w szkole działa tutoring uczniowski, który wspiera całą placówkę w korzystaniu z nowych technologii. Prezentację dołączę poniżej.
OneNote w klasie
Kolekcjonowanie prac uczniów w jednym miejscu – w wirtualnej chmurze – bardzo ułatwia pracę. Przekonywał do tego Artur Rudnicki, prowadząc nas krok po kroku po przestrzeni OneNote – od rejestracji, poprzez dodawanie klas i uczniów, wysyłanie zadań oraz sprawdzanie ich. Więcej tutaj – kliknij!
Obejrzyj fotoreportaż!
Z tabletem i na bosaka – prezentacja