Kilka propozycji rozgrzewkowych ćwiczeń już za nami (sprawdź tutaj). Czas na zadania służące budowaniu zespołu. To tylko kilka propozycji, wyniesionych z projektów nieformalnych, ale warto spojrzeć na nie jako ciekawą inspirację do działania (wiadomo, każda grupa potrzebuje czego innego).
Ćwiczenia służące dzieleniu na pary/grupy – warto zrezygnować z tradycyjnego odliczania i wprowadzić element ciekawości, np. poprzez zastosowanie poniższych ćwiczeń (oczywiście można je te ż zmodyfikować).
Dobieramy pary – ćwiczenia.
- Każdy sznurek ma dwa końce – przygotowujemy równej długości sznurki (jeden przypada na 2 osoby). Moderator trzyma wszystkie sznurki w garści na środku, prosząc wszystkich uczestników, by złapali za jeden koniec sznurka. Następnie prowadzący puszcza sznurki, a każdy ma swą parę, czyli osobę, która trzyma drugi koniec sznurka.
- Cytat – przygotowujemy karteczki z sentencjami lub zabawnymi zdaniami i przecinamy je na pół. Układamy na stole, tekstem do dołu. Każdy wybiera swoją połówkę, a następnie szuka osoby, której część zdania pasuje do posiadanego.
- Znajdź pasujący obrazek – przygotowujemy zdjęcia ukazujące abstrakcje, znanych bohaterów, miasta, rzeczy, miejsca – tyle fotografii, ilu uczestników. Następnie prosimy, aby każdy wybrał swoje zdjęcie i poszukał osoby, której fotografia pasuje do jej zdjęcia. Gdy pary się dobiorą, prosimy o uzasadnienie wyboru. Często bywa zaskakujące i bardzo ciekawe!
Dzielimy się na grupy – ćwiczenia.
- Pocztówkowe puzzle – tniemy pocztówki na 4-5 kawałków (w zależności od tego, ile osób ma być w grupie, tyle mamy pociętych pocztówek), wkładamy pocztówkowe puzzle do pudełka, które puszczamy w obieg. Każdy losuje swój puzzle i szuka swojej grupy.
- Guziki – podobnie jak z pocztówkami, mamy tyle guzików, ile osób w grupie, np. po 5 w innym kolorze. Uczestnicy losują swój guzik, a następnie szukają osób – właścicieli tego samego guzika.
- Kolorowe kartki – rozdajemy kolorowe kartki (tyle, ile osób w grupie, np. po 5 innym kolorze). Następnie prosimy uczestników o to, by zamknęli oczy i wymieniali się kartkami (w tym czasie najlepiej puścić muzykę). Gdy muzyka przestanie grać, otwieramy oczy i szukamy swojej grupy.
Ćwiczenia do pracy w parach.
- Artysta – uczestnicy siadają w parach, plecami do siebie. Jedna osoba ma kartkę i ołówek i rysuje to, co powie jej drugie osoba (5 minut). Po tym czasie pary sprawdzają rezultat współpracy i zamieniają się rolami.
- Pole minowe – na podłodze w większej sali lub na boisku tworzymy pole minowe (najłatwiej postawić butelki, plecaki, książki). Jedna osoba w parze ma zawiązane oczy, a druga prowadzi ją poprzez to pole. Następnie uczestnicy zamieniają się rolami.
Ćwiczenia do pracy w grupach (kilka osób)
- Logo – prosimy grupę o zaprojektowanie loga zespołu, które będzie reprezentowało wszystkich członków zespołu. Uczestnicy otrzymują papier, stare gazety, klej kredki, markery i w czasie 20 minut tworzą swój znak. Może to być rysunek, ale też i kolaż. Oddajemy pole twórczości uczestników.
- Katapulta – każda grupa otrzymuje papier (stare gazety i szary paier), taśmę klejącą, sznurek, nożyczki, 2 patyki i jajko. Następnie konstruuje katapultę do wystrzelenia jajka, ale w taki sposób, by jajo się nie rozbiło. (15 minut)
- Papierowa wieża – każda grupa otrzymuje tyle samo gazet (starych, wcześniej zebranych) oraz taśmę klejącą i w czasie 10 minut (odmierzamy, w tle płynie muzyka) buduje jak najwyższą wieżę z papieru. Wygrywa ta, która zbuduje najwyższą wieżę.
- Ciekawa historia – każda grupa otrzymuje 7 karteczek z napisanymi na nich słowami (np. sekret, północ, jezioro, nożyczki, sól, parasol, sobota) i w czasie 105 minut tworzy historię, w której wykorzystuje wszystkie wymienione słowa.
Ćwiczenie do pracy w grupach (10-15 osób)
- Strach w kapeluszu – każda osoba otrzymuje kartkę, na której anonimowo zapisuje swój największy lęk (w taki sposób, by nie zostać zidentyfikowana). Następnie zbieramy kartki do dużego kapelusza. Mieszamy je i puszczamy kapelusz w ruch (grupa siedzi w kręgu). Każdy po kolei wyciąga kartkę, czyta o czyimś lęku i stara się opowiedzieć, jak rozumie ten lęk. Nie pozwalamy na komentarze i oceny. Na koniec podsumowujemy zadanie. Jest ono bardzo ciekawe, pozwala na refleksję i może prowadzić do kolejnego kroku, jakim będzie ustalenie zasad współpracy w grupie.
Ćwiczenie dla większej grupy
- Węzeł gordyjski – włączamy muzykę, prosimy uczestników, by spokojnie, w różnych kierunkach wędrowali po sali, mając zamknięte oczy. Gdy muzyka cichnie każdy zatrzymuje się i chwyta za ręce najbliższe osoby. Prosimy uczestników o otwarcie oczu i rozwiązanie węzła (bo taki właśnie powstał) bez rozłączania rąk.
- Perfekcyjny kwadrat – prosimy uczestników o to, by stanęli w kręgu, złapali długi sznurek (tak długi, by każdy swobodnie mógł go chwycić) i bez słów, w milczeniu, stojąc, utworzyli kwadrat ze sznurka (w powietrzu). Następnie zmieniamy polecenie – grupa tworzy okrąg, trójkąt, owal. Kolejnym etapem jest tworzenie figur przy zamkniętych oczach.
Co jest ważne?
Przede wszystkim dobra atmosfera, budowanie przestrzeni, w której każdy czuje się bezpiecznie – nie oceniamy i dobrze się bawimy. Moderator powinien wprowadzić zespół w zadania, wspólnie z nim ustalić reguły współpracy, a także podsumować je, bardzo ważna jest rola refleksji – pytanie o wrażenia, samopoczucie. Warto być uważnym obserwatorem grupy. Ważne, by podzielić się swoimi wrażeniami, ale by nie dominować, oddać pole uczestnikom. Jeśli chcemy zintegrować zespół, warto tworzyć jak najlepsze warunki pracy.
Skorzystaj z naszego kursu internetowego – www.akademia.projektzmiana.com